22 August, 2016

ब्लॉगचं अर्धशतक !

55 ब्लॉग झाले. अर्धशतक पूर्ण केलंय. अजून सुरुवात आहे. पण या अर्धशतकी खेळीत खूप वेगवेगळे विषय हाताळण्याचा प्रयत्न केला. सर्वच जमलंय अशातला भाग नाही. पण कोणताही प्रकार वर्ज्य मानला नाही. पुस्तक परीक्षणापासून कथालेखनापर्यंत, ललितलेखापासून प्रवासवर्णनापर्यंत आणि विश्लेषणापासू अनुभव आणि आत्मपर लेखांपर्यंत.... बहुतेक विषयांना दुरून स्पर्श करण्याचा प्रयत्न केलाय.

19 फेब्रुवारी 2013 ला 'एक अनावृत्त पत्र' हा पाहिला ब्लॉग लिहिला. त्यानंतर काही दिवस सातत्य होतं लेखनात. मात्र, मध्यंतरी फार बरगळलं. मग गेल्या दीड वर्षांपासून लेखनात अधिक सातत्य आणण्याचा प्रयत्न केलाय. सातत्य नसण्याला दुसरं-तिसरं कारण नसून, माझा आळशीपणा आहे.


पहिला ब्लॉग वाचल्यावर मलाच माझ्या लेखनावर हसू येतं. इतकं वाईट लिहिलंय. पण असो.. ती सुरुवात होती. त्यानंतर प्रत्येक ब्लॉगगणिक लेखनशैली सुधारत गेलीय, असं मला स्वत:ला वाटतंय. कारण 19 फेब्रुवारी 2013 रोजीचा पहिला ब्लॉग आणि काल परवाचा ब्लॉग यात प्रचंड इम्प्रूव्हमेंट झाल्याचं माझं मलाच वाटतंय.

दरम्यानच्या काळात वेगवेगळ्या लेखांना अनेक मोठमोठ्या माणसांनी दादही दिली. लेखनाची तारिफ केली. शिवाय, सातत्याने उत्कृष्ट शैलीत ब्लॉग लिहिणाऱ्यांनी मार्गदर्शनही केलंय. अजूनही करत आहेत.

Sachin Parab यांच्या ब्लॉगमधून इन्स्पायर होऊन माझा ब्लॉग सुरु केला. सचिन सरांचं लेखनही प्रचंड आवडतं. त्यानंतर Navnath Sakunde गुरुजींसारखं लिहिण्याचा प्रयत्न केला. मात्र, ते काही जमलं नाही. नवनाथ गुरुजी अफाट लिहितात. डेन्जरच. त्यानंतर Praveen Bardapurkar सरांचे ब्लॉग वाचून लेखनाला वेगळं वळण मिळालं. ‪#‎एकरेघ‬सारखा ब्लॉग वाचून लेखनाला संदर्भ दिल्यास ब्लॉग पोस्टचं वजन वाढतं, हे कळलं. लेखन डीपमध्ये कसं लिहायचं हेही 'एक रेघ'मधून कळलं. असे खूप ब्लॉग आहेत. सर्वांचीच नावं इथं घेणं शक्य नाही.

ब्लॉगसंख्या 50 पार केली असली, तरी ही सुरुवात आहे. अजून स्वत:ची अशी लेखनशैली नाही. लेखाचा फ्लो अनेकदा गडबडतो. अनेकदा पूर्णच्या पूर्ण लेखच गंडतो. विशेष म्हणजे, असं लेखन गंडलं, तरी वाचणाऱ्यातले अनेकजण स्वत: काय चुकलंय, हे सांगतात. त्यानुसार ब्लॉगगणिक मी तशी सुधारणा करण्याचा प्रयत्न केलाय.

लेखन करताना वाचन महत्त्वाचं असतं. ते वाढवलंच आहे. शिवाय, अनेक दिग्गज नेहमीच वेगवेगळी पुस्तकं सूचवतात. हे वाच-ते वाच.. असं सांगत असतात. काहीजण थेट पुस्तकचं पुढ्यात आणून ठेवतात. एकंदरीत काय तर, अधिक वाचन केलं तरच लेखनशैली अधिक चांगली होत जाईल. हे मलाही पटतं. कारण अधिक वाचलं, तर नवनवीन शब्द, संदर्भ वगैरे कळत जातील. तरच ते माझ्याही लेखनात येईल. शिवाय, प्रत्येक लेखकाची स्वत:ची एक लेखनशैली असते, तीही वाचनातून कळत जाईल. म्हणून वाचनही वाढवलंय.

सरतेशेवटी तेच...... ही सुरुवात आहे. अजून खूप लिहायचंय. वाचायचंय. ब्लॉग खूप वाचकांपर्यंत पोहोचू लागलं आहे. ब्लॉग अधिकाधिक वाचकांपर्यंत पोहोचवण्यास झुक्यादाद, ट्विटरकर आणि व्हॉट्सअपवाल्यांचा मोठा हातभार लागला आहे. त्यांचेही विशेष आभार!

जे काही तोडकं-मोडकं लिहितो, ते अधिकाधिक वाचकांपर्यंत पोहोचतंय, ते लेखन वाचलं जातंय, त्यावर प्रश्न उपस्थित केले जातायेत, चूक-बरोबर आवर्जून सांगितलं जातंय, याचा अर्थ मी अधिक जबाबदारीने लिहायला हवं. आणि याची मला जाणीव आहे. त्याच जाणीवेतून पुढे लिहित राहीन.
               
ब्लॉग वाचणाऱ्या सर्वांचे खूप खूप आभार..!!

No comments:

Post a Comment

सर्वाधिक वाचलेली पोस्ट

बापाने आत्महत्या केली तो दिवस!

आजपासून बरोबर दीड वर्षांपूर्वी. म्हणजे 23 जून 2014 चा दिवस. या दिवशी आयुष्यातील खंदा आधारस्तंभ धाडकन जमिनीवर कोसळला. तो कोसळला ते ...